Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011
Σπιτι μου,σπιτακι μου....!!!
Φετος εχω διοριστει στο ειδικο νηπιαγωγειο τυφλων Πατρας!ετσι εχω "χαθει" απο παντου!τωρα ομως εχω παρει αδεια και επιτελους θα βαλω καμια αναρτηση και στο δικο μου blog.Σας παρακολουθουσα καθε Σαββατοκυριακο μην νομιζετε οτι χαθηκα!
Σχολική Βία
Η επίμονη παρενόχληση στο χώρο του σχολείου.
του Νικήτα Καυκιού
- Η επιθετικότητα στο χώρο του σχολείου επηρεάζει αρνητικά τους ευαίσθητους μαθητές και τους προκαλεί αισθήματα μοναξιάς, δυσαρέσκειας ανασφάλειας και φόβου. Αισθάνονται προβληματικοί, μειώνεται η αυτοπεποίθησή τους και σε μερικές περιπτώσεις αποφεύγουν το σχολείο ή παρουσιάζουν αγχογόνα σωματικά συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, γαστρεντερικές διαταραχές, εξανθήματα και αδικαιολόγητη κόπωση. Μερικά παιδιά γίνονται θύματα χωρίς να συντρέχει για κανένα ιδιαίτερο λόγο αλλά μερικές φορές αυτό συμβαίνει γιατί είναι διαφορετικά σε κάποιο χαρακτηριστικό σημείο όπως: σωματική ιδιαιτερότητα, συμπεριφορά που προδίδει ανασφάλεια, γλωσσικό ιδίωμα, διαφορετική εθνικότητα κλπ.
1: Πως εκδηλώνεται η επίμονη παρενόχληση
- Η διαφορά ανάμεσα στο βίαιο παιχνίδι και το νταηλίκι βρίσκεται κυρίως στη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στον νταή (τσαμπουκά, ψευτόμαγκα) και το θύμα του αλλά και στην πρόθεση της επικοινωνίας. Τις περισσότερες φορές το νταηλίκι δεν συμβαίνει ανάμεσα σε φίλους και χαρακτηρίζεται από μια διαφορά δύναμης ανάμεσα στον νταή και το θύμα του. Ο νταής είναι πιο μεγαλόσωμος, πιο βίαιος, με περισσότερη φυσική δύναμη και με την εξουσία να πετάει έξω από την ομάδα αυτούς που δεν του αρέσουν. Οι βιαιοπραγίες είναι σύντομες, διαρκούν κατά μέσον όρο 37 δευτερόλεπτα και συμβαίνουν συνήθως στο χώρο του σχολείου. Τα περισσότερα θύματα αρνούνται να παραδεχτούν ότι υφίστανται βία διότι αισθάνονται αμηχανία, φόβο και ντροπή. Μόνο το 25% των μαθητών αναφέρουν ότι οι δάσκαλοι επεμβαίνουν σε περίπτωση βίας ενώ το 71% των δασκάλων πιστεύουν ότι πάντοτε επεμβαίνουν. Οι νταήδες θέλουν να φαίνονται δυνατοί. Δημιουργούν περιστατικά άσκησης ψυχολογικής και σωματικής βίας για να εξαθλιώσουν το θύμα τους και να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους να κυριαρχήσουν. Συνήθως εκφράζουν την επιθετικότητά τους με βίαιες συμπεριφορές όπως: - Προφορικά ή γραπτά αρνητικά σχόλια και κοροϊδίες. - Απομάκρυνση των θυμάτων τους από τις ομαδικές δραστηριότητες και τα παιχνίδια. - Αγνόηση. - Εκφοβισμός. - Χειρονομίες. - Ψέματα. - Κλέψιμο ή χάλασμα προσωπικών αντικειμένων. - Χτυπήματα, λαβές, κλωτσιές, τσιμπιές, φτύσιμο. - Σαρκασμός, ειρωνεία, υποβιβασμός, εξευτελισμός. - Εξαναγκασμός του θύματος να κάνει πράγματα που δεν θέλει.
2: Σημάδια που δείχνουν ότι το παιδί είναι ίσως το θύμα.
- Ξεσχισμένα ρούχα.
- Σωματικές κακώσεις όπως μελανιές και γρατσουνιές.
- Συχνή απώλεια χρημάτων.
- Αδικαιολόγητες απουσίες από το σχολείο.
- Απροθυμία παρακολούθησης των μαθημάτων.
- Νυχτερινή ενούρηση.
- Τάσεις απομόνωσης.
- Άρνηση συμμετοχής σε εξωσχολικές δραστηριότητες.
- Αύξηση ή μείωση του φαγητού.
- Εκρήξεις θυμού.
- Κατεστραμμένα σχολικά είδη.
- Αισθήματα: Κατάθλιψης, άγχους, μοναξιάς , μειονεκτικότητας, ντροπής.
- Σκέψεις: Φυγής, αναξιότητας, αυτοκτονίας.
3: Χαρακτηριστικά του νταή
- Επιθετικότητα.
- Επιθυμία κυριαρχίας στους συνομήλικους.
- Ανάγκη να έχει τον έλεγχο της κατάστασης, και να κερδίζει.
- Αδιαφορία για την οδύνη που προκαλεί στα θύματά του.
- Άρνηση ανάληψης ευθύνης για τη βίαιη συμπεριφορά του.
- Οι νταήδες συνήθως είναι οι ίδιοι θύματα βίαιης συμπεριφοράς από το οικογενειακό περιβάλλον. - - - -Προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους λέγοντας ότι φταίνε τα θύματα επειδή έχουν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.
- Διαλέγουν κάποιον που είναι ψηλός ή κοντός, παχύς ή αδύνατος, που φοράει γυαλιά, ή έχει κάποια δυσκολία στην προφορά, που είναι άλλης εθνικότητας ή όμορφος ή ανάπηρος. Κάθε δικαιολογία είναι αρκετή και αν δεν υπάρχει, ο νταής θα επινοήσει μια για να δικαιολογήσει τη βία που θέλει να εκφράσει.
4: Τι να κάνεις για να βοηθήσεις τον εαυτό σου αν σε παρενοχλούν;
- Αν σου συμβεί να είσαι το θύμα, γνώριζε ότι δεν φταις εσύ. Ο νταής προβάλλει το δικό του πρόβλημα πάνω σου. Μην παίρνεις προσωπικά την κοροϊδία που γίνεται σε βάρος σου. Να θυμάσαι ότι ο νταής έχει σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας και μελλοντικά είναι πολύ πιθανόν να είναι αποτυχημένος. (Έχει περισσότερες πιθανότητες από τον μέσο όρο όταν μεγαλώσει να καταδικαστεί ποινικά, να γίνει αλκοολικός ή να αναπτύξει ψυχοπαθητική προσωπικότητα με αντικοινωνική συμπεριφορά. Σύμφωνα με έρευνα στην Αμερική από την ηλικία των 24 ετών, το 60% των νταήδων έχουν κάποια καταδίκη εις βάρος του). Λυπήσου τον, αγνόησε τον και μην τον παίρνεις στα σοβαρά. Με τη βίαιη συμπεριφορά του εκφράζει τους δικούς του φόβους και τις δικές του ανασφάλειες. Να θυμάσαι ότι είναι δύσκολο να βοηθηθεί και να αλλάξει διότι η "μαγκιά" του δεν του επιτρέπει να καταλάβει τις αδυναμίες του ή να ζητήσει βοήθεια για να βελτιωθεί.
- Μίλησε σε κάποιον που εμπιστεύεσαι: δάσκαλο, γονιό, συγγενή ή μεγαλύτερο φίλο. - Να επιμείνεις μέχρις ότου να βρεις κάποιον που μπορεί να σε καταλάβει. Αν τύχει ο πρώτος άνθρωπος που μίλησες να μη σε καταλάβει δοκίμασε με κάποιον άλλο. - Αν είναι δυνατόν γράψε σε ένα χαρτί όσα σου λένε ή κάνουν αυτοί που σε ενοχλούν και μετά προσπάθησε να γράψεις τα αισθήματα που ένοιωσες από τη συμπεριφορά τους. Όταν βρεις το άτομο που μπορείς να εμπιστευτείς συζήτησε μαζί του όσα έχει γράψει. Είναι σημαντικό όσα γράφεις να είναι η αλήθεια. - Αν είναι δύσκολο για σένα να μιλήσεις σε κάποιο ενήλικο, ζήτησε από κάποιο φίλο σου να μιλήσει στη θέση σου ή μιλήστε του και οι δύο μαζί. - Αν θέλεις μπορείς να επικοινωνήσεις με τον συγγραφέα του κειμένου που διαβάζεις στα τηλέφωνα 28210-99050 και 6948583480 ή να στείλεις e-mail στο Nikitas@psyche.gr .
- Είναι απαραίτητο να κάνεις κάτι για να αμυνθείς, διότι δεν μπορείς να ξέρεις πόσο θα κρατήσει αυτή η ενοχλητική κατάσταση που δημιουργείται εις βάρος σου.
- Φαντάσου την προσβολή που σου έγινε να είναι γραμμένη σε ένα μπαλόνι. Άφησε το μπαλόνι να πετάξει ψηλά. Δες το με τα μάτια της φαντασίας σου να απομακρύνεται και στο τέλος να σπάει και να εξαφανίζεται.
- Σκέψου ότι θα προτιμούσες οι άλλοι να σου φέρονται καλά. Όμως είναι αλήθεια ότι εσύ μπορείς να συνεχίσεις να είσαι χαρούμενος και να νιώθεις δυνατός κάτω από οποιαδήποτε περίσταση.
- Όταν είσαι μόνος κάνε ασκήσεις-δοκιμές ομιλίας με δυνατή και ξεκάθαρη φωνή που να δείχνει αυτοπεποίθηση.
- Δοκίμασε να απαντήσεις σε ελαφρά πειράγματα με μια από τις παρακάτω φράσεις κοιτώντας τον νταή στα μάτια και μιλώντας του με ήρεμη και σταθερή φωνή: "Αν θέλεις να συζητήσουμε για κάτι που σε απασχολεί ας μιλήσουμε με καλύτερο τρόπο". "Μου φαίνεσαι αγχωμένος". "Έχεις κάποιο πρόβλημα; Θέλεις να μου πεις πως αισθάνεσαι"; "Δεν ανέχομαι να μου ξαναμιλήσεις με αυτό τον τρόπο. Απαιτώ να μου φέρεσαι με σεβασμό".
- Όταν ο αντίπαλος υποπτευθεί μια αδυναμία σου, εκεί ακριβώς θα επιτεθεί. Αντί να κρύβεις τις αδυναμίες και τα ευαίσθητα σημεία σου, μάθε να τα αναγνωρίζεις να τα δέχεσαι ήρεμα και να συμφιλιώνεσαι μαζί τους. Μάθε να ελέγχεις, να εκπαιδεύεις και να μετατρέπεις τις αδυναμίες σου σε σημεία δύναμης και προτερήματα. Οι αδυναμίες σου είναι ευκαιρίες και κίνητρα για να γίνεις καλύτερος και πιο δυνατός.
5: Τι να μην κάνεις αν σε παρενοχλούν.
- Μην προσπαθήσεις να βγάλεις πέρα μόνο σου. Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση σου θα ζητούσε βοήθεια για να αντιμετωπίσει μια ανάλογη δυσκολία.
- Μην χτυπήσεις αυτόν που σε παρενοχλεί διότι μπορεί να χειροτερέψει η συμπεριφορά του ή να κατηγορήσει εσένα για παρενόχληση.
- Μη λες ψέματα. Αν υπερβάλλεις και παρουσιάζεις τα πράγματα πιο τραγικά από ότι είναι μπορεί οι άλλοι να το καταλάβουν και μετά να μην σε πιστεύουν καθόλου.
- Μην πιστεύεις όσα λέει για σένα αυτός που σε ενοχλεί. Είναι ψέματα. Τα λέει για να σε πειράξει. - Μην κρύβεις όσα σου συμβαίνουν από τους ενήλικες που εμπιστεύεσαι.
6: Πως μπορεί ο γονιός να βοηθήσει το παιδί.
- Δείξε ενδιαφέρον και ιδιαίτερη προσοχή σε όσα σου λέει το παιδί. Ενθάρρυνέ το να σου πει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το τι ακριβώς συμβαίνει.
- Αν διαφωνείς με τον τρόπο που το παιδί χειρίστηκε την κατάσταση μην το κρίνεις. Προσπάθησε να μπεις στη θέση του. Μην του ρίχνεις ευθύνη για ότι γίνεται.
- Ζήτησε να σου εκφράσει τα συναισθήματά του. Δείξε αγάπη και κατανόηση.
- Ενθάρρυνε το παιδί να μην απομονώνεται αλλά να παίζει κοντά σε μια ομάδα παιδιών ή κοντά σε κάποιον δάσκαλο.
- Ζήτησε από το παιδί να αφήνει ακριβά αντικείμενα ή χρήματα στο σπίτι.
- Βοήθησε το παιδί να κάνει γνωριμίες και να συμμετάσχει σε δραστηριότητες που ενισχύουν την αυτοπεποίθηση.
- Ρώτησε το παιδί αν θέλει να το συνοδεύεις στο σχολείο και να επιστρέφεται μαζί.
- Δείξε στο παιδί ότι το αγαπάς, το εκτιμάς και το σέβεσαι πάντοτε ότι και αν συμβαίνει.
- Μίλησε προσωπικά με κάποιον δάσκαλο που εμπιστεύεσαι ή με το διευθυντή του σχολείου. Αν το πρόβλημα είναι έντονο επικοινώνησε με κάποιον ειδικό παιδαγωγό ή ψυχολόγο.
- Μη ξεχνάς ότι τα αρνητικά σχόλια και οι κριτικές που δέχεται το παιδί λειτουργούν μέσα του σαν αντισώματα τα οποία θα το ενδυναμώσουν ώστε να μπορεί να αμύνεται σε προσβολές και επιθέσεις που θα δέχεται στην μετέπειτα ζωή του.
φωτο: grafitti
http://www.psyche.gr/bulling.htm
του Νικήτα Καυκιού
- Η επιθετικότητα στο χώρο του σχολείου επηρεάζει αρνητικά τους ευαίσθητους μαθητές και τους προκαλεί αισθήματα μοναξιάς, δυσαρέσκειας ανασφάλειας και φόβου. Αισθάνονται προβληματικοί, μειώνεται η αυτοπεποίθησή τους και σε μερικές περιπτώσεις αποφεύγουν το σχολείο ή παρουσιάζουν αγχογόνα σωματικά συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, γαστρεντερικές διαταραχές, εξανθήματα και αδικαιολόγητη κόπωση. Μερικά παιδιά γίνονται θύματα χωρίς να συντρέχει για κανένα ιδιαίτερο λόγο αλλά μερικές φορές αυτό συμβαίνει γιατί είναι διαφορετικά σε κάποιο χαρακτηριστικό σημείο όπως: σωματική ιδιαιτερότητα, συμπεριφορά που προδίδει ανασφάλεια, γλωσσικό ιδίωμα, διαφορετική εθνικότητα κλπ.
1: Πως εκδηλώνεται η επίμονη παρενόχληση
- Η διαφορά ανάμεσα στο βίαιο παιχνίδι και το νταηλίκι βρίσκεται κυρίως στη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στον νταή (τσαμπουκά, ψευτόμαγκα) και το θύμα του αλλά και στην πρόθεση της επικοινωνίας. Τις περισσότερες φορές το νταηλίκι δεν συμβαίνει ανάμεσα σε φίλους και χαρακτηρίζεται από μια διαφορά δύναμης ανάμεσα στον νταή και το θύμα του. Ο νταής είναι πιο μεγαλόσωμος, πιο βίαιος, με περισσότερη φυσική δύναμη και με την εξουσία να πετάει έξω από την ομάδα αυτούς που δεν του αρέσουν. Οι βιαιοπραγίες είναι σύντομες, διαρκούν κατά μέσον όρο 37 δευτερόλεπτα και συμβαίνουν συνήθως στο χώρο του σχολείου. Τα περισσότερα θύματα αρνούνται να παραδεχτούν ότι υφίστανται βία διότι αισθάνονται αμηχανία, φόβο και ντροπή. Μόνο το 25% των μαθητών αναφέρουν ότι οι δάσκαλοι επεμβαίνουν σε περίπτωση βίας ενώ το 71% των δασκάλων πιστεύουν ότι πάντοτε επεμβαίνουν. Οι νταήδες θέλουν να φαίνονται δυνατοί. Δημιουργούν περιστατικά άσκησης ψυχολογικής και σωματικής βίας για να εξαθλιώσουν το θύμα τους και να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους να κυριαρχήσουν. Συνήθως εκφράζουν την επιθετικότητά τους με βίαιες συμπεριφορές όπως: - Προφορικά ή γραπτά αρνητικά σχόλια και κοροϊδίες. - Απομάκρυνση των θυμάτων τους από τις ομαδικές δραστηριότητες και τα παιχνίδια. - Αγνόηση. - Εκφοβισμός. - Χειρονομίες. - Ψέματα. - Κλέψιμο ή χάλασμα προσωπικών αντικειμένων. - Χτυπήματα, λαβές, κλωτσιές, τσιμπιές, φτύσιμο. - Σαρκασμός, ειρωνεία, υποβιβασμός, εξευτελισμός. - Εξαναγκασμός του θύματος να κάνει πράγματα που δεν θέλει.
2: Σημάδια που δείχνουν ότι το παιδί είναι ίσως το θύμα.
- Ξεσχισμένα ρούχα.
- Σωματικές κακώσεις όπως μελανιές και γρατσουνιές.
- Συχνή απώλεια χρημάτων.
- Αδικαιολόγητες απουσίες από το σχολείο.
- Απροθυμία παρακολούθησης των μαθημάτων.
- Νυχτερινή ενούρηση.
- Τάσεις απομόνωσης.
- Άρνηση συμμετοχής σε εξωσχολικές δραστηριότητες.
- Αύξηση ή μείωση του φαγητού.
- Εκρήξεις θυμού.
- Κατεστραμμένα σχολικά είδη.
- Αισθήματα: Κατάθλιψης, άγχους, μοναξιάς , μειονεκτικότητας, ντροπής.
- Σκέψεις: Φυγής, αναξιότητας, αυτοκτονίας.
3: Χαρακτηριστικά του νταή
- Επιθετικότητα.
- Επιθυμία κυριαρχίας στους συνομήλικους.
- Ανάγκη να έχει τον έλεγχο της κατάστασης, και να κερδίζει.
- Αδιαφορία για την οδύνη που προκαλεί στα θύματά του.
- Άρνηση ανάληψης ευθύνης για τη βίαιη συμπεριφορά του.
- Οι νταήδες συνήθως είναι οι ίδιοι θύματα βίαιης συμπεριφοράς από το οικογενειακό περιβάλλον. - - - -Προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους λέγοντας ότι φταίνε τα θύματα επειδή έχουν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.
- Διαλέγουν κάποιον που είναι ψηλός ή κοντός, παχύς ή αδύνατος, που φοράει γυαλιά, ή έχει κάποια δυσκολία στην προφορά, που είναι άλλης εθνικότητας ή όμορφος ή ανάπηρος. Κάθε δικαιολογία είναι αρκετή και αν δεν υπάρχει, ο νταής θα επινοήσει μια για να δικαιολογήσει τη βία που θέλει να εκφράσει.
4: Τι να κάνεις για να βοηθήσεις τον εαυτό σου αν σε παρενοχλούν;
- Αν σου συμβεί να είσαι το θύμα, γνώριζε ότι δεν φταις εσύ. Ο νταής προβάλλει το δικό του πρόβλημα πάνω σου. Μην παίρνεις προσωπικά την κοροϊδία που γίνεται σε βάρος σου. Να θυμάσαι ότι ο νταής έχει σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας και μελλοντικά είναι πολύ πιθανόν να είναι αποτυχημένος. (Έχει περισσότερες πιθανότητες από τον μέσο όρο όταν μεγαλώσει να καταδικαστεί ποινικά, να γίνει αλκοολικός ή να αναπτύξει ψυχοπαθητική προσωπικότητα με αντικοινωνική συμπεριφορά. Σύμφωνα με έρευνα στην Αμερική από την ηλικία των 24 ετών, το 60% των νταήδων έχουν κάποια καταδίκη εις βάρος του). Λυπήσου τον, αγνόησε τον και μην τον παίρνεις στα σοβαρά. Με τη βίαιη συμπεριφορά του εκφράζει τους δικούς του φόβους και τις δικές του ανασφάλειες. Να θυμάσαι ότι είναι δύσκολο να βοηθηθεί και να αλλάξει διότι η "μαγκιά" του δεν του επιτρέπει να καταλάβει τις αδυναμίες του ή να ζητήσει βοήθεια για να βελτιωθεί.
- Μίλησε σε κάποιον που εμπιστεύεσαι: δάσκαλο, γονιό, συγγενή ή μεγαλύτερο φίλο. - Να επιμείνεις μέχρις ότου να βρεις κάποιον που μπορεί να σε καταλάβει. Αν τύχει ο πρώτος άνθρωπος που μίλησες να μη σε καταλάβει δοκίμασε με κάποιον άλλο. - Αν είναι δυνατόν γράψε σε ένα χαρτί όσα σου λένε ή κάνουν αυτοί που σε ενοχλούν και μετά προσπάθησε να γράψεις τα αισθήματα που ένοιωσες από τη συμπεριφορά τους. Όταν βρεις το άτομο που μπορείς να εμπιστευτείς συζήτησε μαζί του όσα έχει γράψει. Είναι σημαντικό όσα γράφεις να είναι η αλήθεια. - Αν είναι δύσκολο για σένα να μιλήσεις σε κάποιο ενήλικο, ζήτησε από κάποιο φίλο σου να μιλήσει στη θέση σου ή μιλήστε του και οι δύο μαζί. - Αν θέλεις μπορείς να επικοινωνήσεις με τον συγγραφέα του κειμένου που διαβάζεις στα τηλέφωνα 28210-99050 και 6948583480 ή να στείλεις e-mail στο Nikitas@psyche.gr .
- Είναι απαραίτητο να κάνεις κάτι για να αμυνθείς, διότι δεν μπορείς να ξέρεις πόσο θα κρατήσει αυτή η ενοχλητική κατάσταση που δημιουργείται εις βάρος σου.
- Φαντάσου την προσβολή που σου έγινε να είναι γραμμένη σε ένα μπαλόνι. Άφησε το μπαλόνι να πετάξει ψηλά. Δες το με τα μάτια της φαντασίας σου να απομακρύνεται και στο τέλος να σπάει και να εξαφανίζεται.
- Σκέψου ότι θα προτιμούσες οι άλλοι να σου φέρονται καλά. Όμως είναι αλήθεια ότι εσύ μπορείς να συνεχίσεις να είσαι χαρούμενος και να νιώθεις δυνατός κάτω από οποιαδήποτε περίσταση.
- Όταν είσαι μόνος κάνε ασκήσεις-δοκιμές ομιλίας με δυνατή και ξεκάθαρη φωνή που να δείχνει αυτοπεποίθηση.
- Δοκίμασε να απαντήσεις σε ελαφρά πειράγματα με μια από τις παρακάτω φράσεις κοιτώντας τον νταή στα μάτια και μιλώντας του με ήρεμη και σταθερή φωνή: "Αν θέλεις να συζητήσουμε για κάτι που σε απασχολεί ας μιλήσουμε με καλύτερο τρόπο". "Μου φαίνεσαι αγχωμένος". "Έχεις κάποιο πρόβλημα; Θέλεις να μου πεις πως αισθάνεσαι"; "Δεν ανέχομαι να μου ξαναμιλήσεις με αυτό τον τρόπο. Απαιτώ να μου φέρεσαι με σεβασμό".
- Όταν ο αντίπαλος υποπτευθεί μια αδυναμία σου, εκεί ακριβώς θα επιτεθεί. Αντί να κρύβεις τις αδυναμίες και τα ευαίσθητα σημεία σου, μάθε να τα αναγνωρίζεις να τα δέχεσαι ήρεμα και να συμφιλιώνεσαι μαζί τους. Μάθε να ελέγχεις, να εκπαιδεύεις και να μετατρέπεις τις αδυναμίες σου σε σημεία δύναμης και προτερήματα. Οι αδυναμίες σου είναι ευκαιρίες και κίνητρα για να γίνεις καλύτερος και πιο δυνατός.
5: Τι να μην κάνεις αν σε παρενοχλούν.
- Μην προσπαθήσεις να βγάλεις πέρα μόνο σου. Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση σου θα ζητούσε βοήθεια για να αντιμετωπίσει μια ανάλογη δυσκολία.
- Μην χτυπήσεις αυτόν που σε παρενοχλεί διότι μπορεί να χειροτερέψει η συμπεριφορά του ή να κατηγορήσει εσένα για παρενόχληση.
- Μη λες ψέματα. Αν υπερβάλλεις και παρουσιάζεις τα πράγματα πιο τραγικά από ότι είναι μπορεί οι άλλοι να το καταλάβουν και μετά να μην σε πιστεύουν καθόλου.
- Μην πιστεύεις όσα λέει για σένα αυτός που σε ενοχλεί. Είναι ψέματα. Τα λέει για να σε πειράξει. - Μην κρύβεις όσα σου συμβαίνουν από τους ενήλικες που εμπιστεύεσαι.
6: Πως μπορεί ο γονιός να βοηθήσει το παιδί.
- Δείξε ενδιαφέρον και ιδιαίτερη προσοχή σε όσα σου λέει το παιδί. Ενθάρρυνέ το να σου πει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το τι ακριβώς συμβαίνει.
- Αν διαφωνείς με τον τρόπο που το παιδί χειρίστηκε την κατάσταση μην το κρίνεις. Προσπάθησε να μπεις στη θέση του. Μην του ρίχνεις ευθύνη για ότι γίνεται.
- Ζήτησε να σου εκφράσει τα συναισθήματά του. Δείξε αγάπη και κατανόηση.
- Ενθάρρυνε το παιδί να μην απομονώνεται αλλά να παίζει κοντά σε μια ομάδα παιδιών ή κοντά σε κάποιον δάσκαλο.
- Ζήτησε από το παιδί να αφήνει ακριβά αντικείμενα ή χρήματα στο σπίτι.
- Βοήθησε το παιδί να κάνει γνωριμίες και να συμμετάσχει σε δραστηριότητες που ενισχύουν την αυτοπεποίθηση.
- Ρώτησε το παιδί αν θέλει να το συνοδεύεις στο σχολείο και να επιστρέφεται μαζί.
- Δείξε στο παιδί ότι το αγαπάς, το εκτιμάς και το σέβεσαι πάντοτε ότι και αν συμβαίνει.
- Μίλησε προσωπικά με κάποιον δάσκαλο που εμπιστεύεσαι ή με το διευθυντή του σχολείου. Αν το πρόβλημα είναι έντονο επικοινώνησε με κάποιον ειδικό παιδαγωγό ή ψυχολόγο.
- Μη ξεχνάς ότι τα αρνητικά σχόλια και οι κριτικές που δέχεται το παιδί λειτουργούν μέσα του σαν αντισώματα τα οποία θα το ενδυναμώσουν ώστε να μπορεί να αμύνεται σε προσβολές και επιθέσεις που θα δέχεται στην μετέπειτα ζωή του.
φωτο: grafitti
http://www.psyche.gr/bulling.htm
Πόσο καλή μνήμη έχουν τα παιδιά σας;
Κανείς δεν αμφιβάλλει πως η πολύ καλή μνήμη είναι κάτι έμφυτο. Άλλοι μπορούν και θυμούνται τα τηλέφωνα όλων των γνωστών τους, ακόμα και όσων έχουν χρόνια να δουν, ενώ άλλοι θυμούνται με δυσκολία τι έφαγαν χτες. Για τα πιο πολλά παιδιά, όμως, που δεν ανήκουν σε κανένα από τα δύο αυτά άκρα, υπάρχουν κάποιες τεχνικές που θα τα βοηθήσουν να ανακαλούν εύκολα χρήσιμες πληροφορίες της καθημερινής ζωής ή και σχολικά μαθήματα.
Δώστε τους να μελετήσουν τα τρία κόλπα που συνιστούμε και μετά παίξτε μαζί τους παιχνίδια… μνήμης. Άλλωστε, όλα είναι θέμα εξάσκησης!
Tεχνικές για βελτίωση της μνήμης
Όπως όλα τα πράγματα έτσι και η μνήμη βελτιώνεται αν χρησιμοποιήσουμε κάποιες τεχνικές. Διαβάστε μερικές από αυτές που σίγουρα θα σας βοηθήσουν.
1. Οραματίσου το! Δημιούργησε μια εικόνα με αυτά που πρέπει να θυμάσαι. Όταν πρέπει να θυμάσαι κάτι, βοηθάει να το «δεις» στο μυαλό σου. Φτιάξε μια σχετική εικόνα, κατά προτίμηση αστεία, και όταν έρθει η ώρα θα εμφανιστεί αμέσως μπροστά σου. Για παράδειγμα, πες ότι παρκάρατε το αυτοκίνητο στο επίπεδο Γ, στη θέση 5, στο σούπερ μάρκετ. Φαντάσου, λοιπόν, ότι 5 (για τη θέση 5) Γάτες (για το επίπεδο Γ) θα σας περιμένουν μέσα στο αυτοκίνητο όταν γυρίσετε!
2. Σύνδεσέ το! Σύνδεσε αυτά που πρέπει να θυμάσαι μεταξύ τους. Αντί να κυκλοφορείς με μια λίστα στο χέρι, μπορείς να συνδέσεις στο μυαλό σου το γάλα, το ψωμί, τα αυγά, το τυρί και τον χυμό πορτοκάλι με τρελές εικόνες:
1. Γάλα να πέφτει από το μπουκάλι στο ψωμί.
2. Ένα σάντουιτς (το ψωμί) με ωμά αυγά μέσα.
3. Αυγά στις τρύπες ενός ελβετικού τυριού.
4. Κομμάτια τυρί να κρέμονται από μια πορτοκαλιά.
Όσο πιο εξωπραγματικές είναι οι εικόνες, τόσο πιο εύκολο είναι να τις θυμάσαι!
3. Κομμάτιασέ το! Κάνε μικρότερα κομμάτια τους αριθμούς και όχι μόνο. Είναι πολύ πιο εύκολο να θυμόμαστε έτσι. Καλύτερα, δηλαδή, να πρέπει να θυμηθούμε πολλά μικρά πραγματάκια, παρά κάτι μεγάλο. Αυτό ακριβώς κάνουμε και όταν πρέπει να αποστηθίσουμε κάτι, π.χ. ένα ποίημα για τη σχολική γιορτή. Το μαθαίνουμε στίχο-στίχο, και μετά, χωρίς να το καταλάβουμε, το έχουμε μάθει ολόκληρο. Το ίδιο κάνουμε με τους αριθμούς.
4. Συνδύασέ το! Συνδύασε πράγματα που ξέρεις με αυτά που πρέπει να θυμάσαι. Πάρε, για παράδειγμα, έναν τυχαίο αριθμό, ας πούμε ενός συμμαθητή σου. Ας πούμε ότι αυτός ο αριθμός είναι 210 9873467. Το 210 είναι παντού. Το 98 πάει σε όλα τα σπίτια στο Καλαμάκι και το Π. Φάληρο, οπότε το ξέρεις ήδη. Το 73 το θυμάσαι κάπως έτσι: 7+3=10. 10 χρονών είσαι, ή θα γίνεις του χρόνου, ή ήσουν πέρυσι. Το 4 είναι για τις 4 εποχές του χρόνου, ενώ το 67 μπορεί να είναι επειδή η γιαγιά σου μένει στο 67 της οδού Αγ. Γεωργίου.
Παιχνίδια που εξασκούν τη μνήμη
Από όλες τις άλλες τεχνικές που εξασκούν τη μνήμη αυτή που ευχαριστιούνται περισσότερο τα παιδιά είναι η τεχνική των παιχνιδιών. Εμείς σας δίνουμε 4 αφορμές που εσείς μπορείτε να τις κάνετε καθημερινό παιχνίδι με τα παιδιά.
1. Τι λείπει από το δίσκο; Πάρτε ένα δίσκο και τοποθετήστε επάνω του 10 με 20 μικρά αντικείμενα, διαφορετικά μεταξύ τους. Σκεπάστε τον με μια πετσέτα. Μαζέψτε τα παιδιά και κάντε τα «αποκαλυπτήρια», αφήνοντάς τα να παρατηρήσουν τα αντικείμενα του δίσκου για ένα λεπτό. Έπειτα, σκεπάστε πάλι το δίσκο, και πείτε στα παιδιά να γράψουν όσα αντικείμενα θυμούνται. Τα έγραψαν όλα; Υπάρχει κάτι που το θυμήθηκαν όλοι; Κάτι που όλοι το ξέχασαν;
2. Ιστορίες με αντικείμενα Γράψτε μια ιστορία για μια επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ, συμπεριλαμβάνοντας πολλά πράγματα που αγοράσατε. Διαβάστε την ιστορία σας στα παιδιά και δείτε μετά πόσα πράγματα από αυτά που αγοράσατε θα θυμηθούνε.
3.Τυφλόμυγα Για να δούμε πώς λειτουργεί η μνήμη του παιδιού σας στο χώρο.Σε ένα δωμάτιο χωρίς αιχμηρά αντικείμενα και επικίνδυνες γωνίες, δένετε τα μάτια του με ένα μαντήλι. Έπειτα, τοποθετείτε κάπου στο πάτωμα, περίπου 3 μέτρα μακριά του, ένα αντικείμενο μετρίου μεγέθους, όπως μια μπάλα ή ένα βιβλίο. Με ένα χρονόμετρο στο χέρι, πείτε του «Τώρα!» και χρονομετρήστε το όσο θα ψάχνει το αντικείμενο. Μην το αφήσετε να απομακρυνθεί πολύ, αλλά μην το βοηθήσετε και υπερβολικά. Όταν τα παιδί βρει το αντικείμενο, σημειώστε το χρόνο που έκανε. Μετά επαναλάβετε το πείραμα. Κατά πόσο μειώθηκε ο χρόνος;
4.Ποιός θυμάται τα ψώνια; Να ‘μαστε πάλι στο σούπερ μάρκετ. Και να πώς παίζεται το παιχνίδι μας: ο πρώτος παίκτης αρχίζει λέγοντας «Πήγα στο σούπερ μάρκετ και αγόρασα...» και γεμίζει το κενό με ένα αντικείμενο. Μπορεί να πει, π.χ., «Πήγα στο σούπερ μάρκετ και αγόρασα μήλα». Ο επόμενος παίκτης πρέπει να επαναλάβει το αντικείμενο του προηγούμενου, προσθέτοντας και ένα δικό του, π.χ. «Πήγα στο σούπερ μάρκετ και αγόρασα μήλα και τσιπς». Έτσι και ο επόμενος, επαναλαμβάνει τη λίστα, προσθέτοντας ένα τρίτο αντικείμενο. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι κάποιος να ξεχάσει ένα από τα ψώνια.
Tροφές που βελτιώνουν τη μνήμη
Από τα πράγματα που βελτιώνουν τη μνήμη δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι τροφές. Ας τις έχετε υπόψη σας όταν ετοιμάζετε το καθημερινό φαγητό. Η θειαμίνη, το φολικό οξύ και η βιταμίνη B12 είναι απαραίτητες για τη σωστή λειτουργία της μνήμης. Βρίσκονται στο ψωμί, τα δημητριακά, τα λαχανικά και τα φρούτα. Ακόμα, ψάξτε τη γλυκόζη στα φαγητά που είναι πλούσια σε υδατάνθρακες (σιτηρά, φρούτα, λαχανικά, γάλα) και τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, που βρίσκονται στο ελαιόλαδο αλλά και στην πέστροφα, τις σαρδέλες και τις ρέγκες.
Σε ένα πείραμα, 84 μαθητές έμαθαν να αναγνωρίζουν μια σειρά παρόμοιων λέξεων. Αμέσως μετά, τα πήγαν καλά σε ένα σχετικό τεστ. Το ίδιο απόγευμα, δε σκόραραν τόσο καλά. Το άλλο πρωί, όμως, και μετά από έναν καλό ύπνο, η απόδοσή τους ήταν και πάλι όπως πριν. Αυτό συνέβη γιατί, καθώς κοιμόμαστε, ο εγκέφαλός μας κάνει «επανάληψη» σε όσα μάθαμε και αποθηκεύει τις νέες γνώσεις. Αντί, λοιπόν, να διαβάζετε αργά τη νύχτα, κάντε μια μικρή επανάληψη και πέστε για ύπνο. Τα όνειρά σας θα φροντίσουν τα υπόλοιπα…
Το νερό και η μνήμη
Η αφυδάτωση του σώματος έχει άμεσο αντίκτυπο στη μνήμη. Προκαλεί σύγχυση και δυσκολία στη σκέψη. Μια πτώση του 2% μόνο στα υγρά του σώματος μπορεί να «θολώσει» τη βραχυπρόθεσμη μνήμη και να προκαλέσει δυσκολίες στα μαθηματικά και στη συγκέντρωση στην οθόνη του υπολογιστή ή σε μια τυπωμένη σελίδα.
ΠΗΓΗ: www.kidsfun.gr
Δώστε τους να μελετήσουν τα τρία κόλπα που συνιστούμε και μετά παίξτε μαζί τους παιχνίδια… μνήμης. Άλλωστε, όλα είναι θέμα εξάσκησης!
Tεχνικές για βελτίωση της μνήμης
Όπως όλα τα πράγματα έτσι και η μνήμη βελτιώνεται αν χρησιμοποιήσουμε κάποιες τεχνικές. Διαβάστε μερικές από αυτές που σίγουρα θα σας βοηθήσουν.
1. Οραματίσου το! Δημιούργησε μια εικόνα με αυτά που πρέπει να θυμάσαι. Όταν πρέπει να θυμάσαι κάτι, βοηθάει να το «δεις» στο μυαλό σου. Φτιάξε μια σχετική εικόνα, κατά προτίμηση αστεία, και όταν έρθει η ώρα θα εμφανιστεί αμέσως μπροστά σου. Για παράδειγμα, πες ότι παρκάρατε το αυτοκίνητο στο επίπεδο Γ, στη θέση 5, στο σούπερ μάρκετ. Φαντάσου, λοιπόν, ότι 5 (για τη θέση 5) Γάτες (για το επίπεδο Γ) θα σας περιμένουν μέσα στο αυτοκίνητο όταν γυρίσετε!
2. Σύνδεσέ το! Σύνδεσε αυτά που πρέπει να θυμάσαι μεταξύ τους. Αντί να κυκλοφορείς με μια λίστα στο χέρι, μπορείς να συνδέσεις στο μυαλό σου το γάλα, το ψωμί, τα αυγά, το τυρί και τον χυμό πορτοκάλι με τρελές εικόνες:
1. Γάλα να πέφτει από το μπουκάλι στο ψωμί.
2. Ένα σάντουιτς (το ψωμί) με ωμά αυγά μέσα.
3. Αυγά στις τρύπες ενός ελβετικού τυριού.
4. Κομμάτια τυρί να κρέμονται από μια πορτοκαλιά.
Όσο πιο εξωπραγματικές είναι οι εικόνες, τόσο πιο εύκολο είναι να τις θυμάσαι!
3. Κομμάτιασέ το! Κάνε μικρότερα κομμάτια τους αριθμούς και όχι μόνο. Είναι πολύ πιο εύκολο να θυμόμαστε έτσι. Καλύτερα, δηλαδή, να πρέπει να θυμηθούμε πολλά μικρά πραγματάκια, παρά κάτι μεγάλο. Αυτό ακριβώς κάνουμε και όταν πρέπει να αποστηθίσουμε κάτι, π.χ. ένα ποίημα για τη σχολική γιορτή. Το μαθαίνουμε στίχο-στίχο, και μετά, χωρίς να το καταλάβουμε, το έχουμε μάθει ολόκληρο. Το ίδιο κάνουμε με τους αριθμούς.
4. Συνδύασέ το! Συνδύασε πράγματα που ξέρεις με αυτά που πρέπει να θυμάσαι. Πάρε, για παράδειγμα, έναν τυχαίο αριθμό, ας πούμε ενός συμμαθητή σου. Ας πούμε ότι αυτός ο αριθμός είναι 210 9873467. Το 210 είναι παντού. Το 98 πάει σε όλα τα σπίτια στο Καλαμάκι και το Π. Φάληρο, οπότε το ξέρεις ήδη. Το 73 το θυμάσαι κάπως έτσι: 7+3=10. 10 χρονών είσαι, ή θα γίνεις του χρόνου, ή ήσουν πέρυσι. Το 4 είναι για τις 4 εποχές του χρόνου, ενώ το 67 μπορεί να είναι επειδή η γιαγιά σου μένει στο 67 της οδού Αγ. Γεωργίου.
Παιχνίδια που εξασκούν τη μνήμη
Από όλες τις άλλες τεχνικές που εξασκούν τη μνήμη αυτή που ευχαριστιούνται περισσότερο τα παιδιά είναι η τεχνική των παιχνιδιών. Εμείς σας δίνουμε 4 αφορμές που εσείς μπορείτε να τις κάνετε καθημερινό παιχνίδι με τα παιδιά.
1. Τι λείπει από το δίσκο; Πάρτε ένα δίσκο και τοποθετήστε επάνω του 10 με 20 μικρά αντικείμενα, διαφορετικά μεταξύ τους. Σκεπάστε τον με μια πετσέτα. Μαζέψτε τα παιδιά και κάντε τα «αποκαλυπτήρια», αφήνοντάς τα να παρατηρήσουν τα αντικείμενα του δίσκου για ένα λεπτό. Έπειτα, σκεπάστε πάλι το δίσκο, και πείτε στα παιδιά να γράψουν όσα αντικείμενα θυμούνται. Τα έγραψαν όλα; Υπάρχει κάτι που το θυμήθηκαν όλοι; Κάτι που όλοι το ξέχασαν;
2. Ιστορίες με αντικείμενα Γράψτε μια ιστορία για μια επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ, συμπεριλαμβάνοντας πολλά πράγματα που αγοράσατε. Διαβάστε την ιστορία σας στα παιδιά και δείτε μετά πόσα πράγματα από αυτά που αγοράσατε θα θυμηθούνε.
3.Τυφλόμυγα Για να δούμε πώς λειτουργεί η μνήμη του παιδιού σας στο χώρο.Σε ένα δωμάτιο χωρίς αιχμηρά αντικείμενα και επικίνδυνες γωνίες, δένετε τα μάτια του με ένα μαντήλι. Έπειτα, τοποθετείτε κάπου στο πάτωμα, περίπου 3 μέτρα μακριά του, ένα αντικείμενο μετρίου μεγέθους, όπως μια μπάλα ή ένα βιβλίο. Με ένα χρονόμετρο στο χέρι, πείτε του «Τώρα!» και χρονομετρήστε το όσο θα ψάχνει το αντικείμενο. Μην το αφήσετε να απομακρυνθεί πολύ, αλλά μην το βοηθήσετε και υπερβολικά. Όταν τα παιδί βρει το αντικείμενο, σημειώστε το χρόνο που έκανε. Μετά επαναλάβετε το πείραμα. Κατά πόσο μειώθηκε ο χρόνος;
4.Ποιός θυμάται τα ψώνια; Να ‘μαστε πάλι στο σούπερ μάρκετ. Και να πώς παίζεται το παιχνίδι μας: ο πρώτος παίκτης αρχίζει λέγοντας «Πήγα στο σούπερ μάρκετ και αγόρασα...» και γεμίζει το κενό με ένα αντικείμενο. Μπορεί να πει, π.χ., «Πήγα στο σούπερ μάρκετ και αγόρασα μήλα». Ο επόμενος παίκτης πρέπει να επαναλάβει το αντικείμενο του προηγούμενου, προσθέτοντας και ένα δικό του, π.χ. «Πήγα στο σούπερ μάρκετ και αγόρασα μήλα και τσιπς». Έτσι και ο επόμενος, επαναλαμβάνει τη λίστα, προσθέτοντας ένα τρίτο αντικείμενο. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι κάποιος να ξεχάσει ένα από τα ψώνια.
Tροφές που βελτιώνουν τη μνήμη
Από τα πράγματα που βελτιώνουν τη μνήμη δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι τροφές. Ας τις έχετε υπόψη σας όταν ετοιμάζετε το καθημερινό φαγητό. Η θειαμίνη, το φολικό οξύ και η βιταμίνη B12 είναι απαραίτητες για τη σωστή λειτουργία της μνήμης. Βρίσκονται στο ψωμί, τα δημητριακά, τα λαχανικά και τα φρούτα. Ακόμα, ψάξτε τη γλυκόζη στα φαγητά που είναι πλούσια σε υδατάνθρακες (σιτηρά, φρούτα, λαχανικά, γάλα) και τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, που βρίσκονται στο ελαιόλαδο αλλά και στην πέστροφα, τις σαρδέλες και τις ρέγκες.
Σε ένα πείραμα, 84 μαθητές έμαθαν να αναγνωρίζουν μια σειρά παρόμοιων λέξεων. Αμέσως μετά, τα πήγαν καλά σε ένα σχετικό τεστ. Το ίδιο απόγευμα, δε σκόραραν τόσο καλά. Το άλλο πρωί, όμως, και μετά από έναν καλό ύπνο, η απόδοσή τους ήταν και πάλι όπως πριν. Αυτό συνέβη γιατί, καθώς κοιμόμαστε, ο εγκέφαλός μας κάνει «επανάληψη» σε όσα μάθαμε και αποθηκεύει τις νέες γνώσεις. Αντί, λοιπόν, να διαβάζετε αργά τη νύχτα, κάντε μια μικρή επανάληψη και πέστε για ύπνο. Τα όνειρά σας θα φροντίσουν τα υπόλοιπα…
Το νερό και η μνήμη
Η αφυδάτωση του σώματος έχει άμεσο αντίκτυπο στη μνήμη. Προκαλεί σύγχυση και δυσκολία στη σκέψη. Μια πτώση του 2% μόνο στα υγρά του σώματος μπορεί να «θολώσει» τη βραχυπρόθεσμη μνήμη και να προκαλέσει δυσκολίες στα μαθηματικά και στη συγκέντρωση στην οθόνη του υπολογιστή ή σε μια τυπωμένη σελίδα.
ΠΗΓΗ: www.kidsfun.gr
Δυσπραξία
«Αναπτυξιακή Δυσπραξία ορίζεται μια διαταραχή ή ανωριμότητα της οργάνωσης της κίνησης όπου συχνά συνυπάρχουν προβλήματα στην αντίληψη, στην σκέψη, και στην ομιλία» (Βρετανική Εταιρεία Αναπτυξιακής Δυσπραξίας).
Τα συμπτώματα είναι εμφανή απ’ την πολύ πρώιμη ηλικία. Συνήθως τα παιδιά αυτά είναι ευερέθιστα από τη γέννα, δεν μπουσουλάνε πριν το περπάτημα, αποφεύγουν δραστηριότητες που απαιτούν επιδεξιότητα και βασίζονται στην καλή αντίληψη, έχουν δυσκολίες στα παζλ και στις ενσφηνώσεις.
Στο νηπιαγωγείο εντοπίζεται σαν το «διαφορετικό» από τα υπόλοιπα. Είναι το παιδί που «βαριέται», ή το «πολύ ατίθασο» παιδί. Δεν συμμετέχει και αποσύρεται απ’ τα παιχνίδια κίνησης γιατί έχει πολύ άστατη συμπεριφορά. Τα συχνά προβλήματα στο λόγο και την συγκέντρωση καθιστούν δύσκολη την επικοινωνία και την οργάνωση στον ίδιο βαθμό που τα καταφέρνουν οι συνομήλικοί τους. Οι δυσκολίες αυτές όμως στην φυσιολογική εξέλιξη προϋπάρχουν πριν ακόμη ενταχθεί το παιδί σε κάποιο προσχολικό περιβάλλον.
Στο σχολείο: καθώς μεγαλώνει και εξελίσσεται στην εκπαίδευση οι απαιτήσεις της γραφής μεγαλώνουν. Η γραφή είναι η βάση μεγάλου αριθμού εμποδίων και ματαίωσης για το δυσπραξικό παιδί. Τα γράμματά του δεν είναι καθαρά γραμμένα, και βγαίνουν έξω από τις γραμμές γιατί το δυσπραξικό παιδί έχει προβλήματα με την αντίληψη και την οπτική ακολουθία έτσι συνήθως εξελίσσεται σε δυσγραφία.
Η κίνηση από τις πρώτες μέρες τις ζωής, παίζει βασικό ρόλο στην αντίληψη των ορίων του ανθρώπινου σώματος και στον προσδιορισμό της σχέσης του με το φυσικό περιβάλλον. Συνιστά, επιπλέον, πολύτιμο μέσο για τη διερεύνηση του περιβάλλοντος, την οργάνωση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και την κατάκτηση νέων γνώσεων. Το παιδί κινείται και επαναλαμβάνει συστηματικά τις κινήσεις του, πειραματιζόμενο με τις ικανότητές του, τις οργανώνει περισσότερο λειτουργικά και επιτυγχάνει σταδιακά, όλο και πιο σύνθετες δραστηριότητες στην καθημερινότητά του, στο παιχνίδι, στο σχολείο.
Αδυναμίες στην ικανότητα σχεδιασμού, οργάνωσης και συντονισμού κινήσεων, εμπίπτουν στο πλαίσιο της δυσπραξίας, η συμπτωματολογία της οποίας αφορά δυσκολίες στις αδρές και λεπτές κινήσεις, ορισμένες φορές και στο λόγο. Η δυσπραξία είναι κινητική δυσλειτουργία περισσότερο συχνή από την απραξία, λιγότερο οξεία, ωστόσο.
Πράξις (praxis) είναι η ικανότητα με την οποία σκιαγραφούμε τον τρόπο που θα χρησιμοποιήσουμε τα χέρια και το σώμα μας σε θέματα δεξιοτήτων που απαιτούν το παιχνίδι, η χρήση μολυβιού η του πιρουνιού, οι κατασκευές και άλλες κινητικές δραστηριότητες.
Πιο συγκεκριμένα, η ικανότητα αυτή περιλαμβάνει:
* * Ιδεασμό (φορμάρισμα της ιδέας) και αντίληψη του στόχου («τι πρέπει να κάνω»).
* * κινητικό σχεδιασμό: οργάνωση και αλληλουχία των κινήσεων που εμπλέκονται στη συγκεκριμένη δραστηριότητα
* * εκτέλεση της σχεδιασμένης κίνησης σε αρμονική συνέχεια.
Το δυσπραξικό παιδί έχει δυσκολία σε δεξιότητες που απαιτούν ταχύτητα, ακρίβεια, συγχρονισμό, σχεδιασμό. Τέτοιου τύπου δυσκολίες γίνονται εμφανείς στην αυτοεξυπηρέτηση, το παιχνίδι και τις κοινωνικές συναλλαγές, ήδη από τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού.
Τα παιδιά που παραπέμπονται για Εργοθεραπεία με τη διάγνωση της δυσπραξίας έχουν συνήθως δυσκολίες σε μια ή περισσότερες απ’ τις περιοχές της λεπτής κινητικότητας, του οπτικοκινητικού συντονισμού, του συντονισμού ματιού – ποδιού, της μάθησης και αντίληψης, της ατομικής φροντίδας και της αδρής κινητικότητας.
Κάποια πιθανά στοιχεία εντοπισμού της δυσπραξίας στην ηλικία των 3-5 χρονών εμφανή και στους γονείς είναι:
* - μεγάλη υπερκινητικότητα όταν κάθεται ή δεν μπορεί να καθίσει ώρα
* - εμμένουσες διατροφικές δυσκολίες
* - κακή οπτική οργάνωση ( μη αίσθηση του κινδύνου)
* - δυσκολίες στον ύπνο
* - αποφυγή κατασκευαστικών παιχνιδιών (κύβοι, lego)
* - φτωχές δραστηριότητες λεπτής κίνησης (παζλ, μολύβι, ψαλίδι)
* - χαμηλό συμβολικό παιχνίδι
* - πιθανή καθυστέρηση στην εκπαίδευση τουαλέτας
* - αργή γλωσσική ανάπτυξη
Στο ιστορικό, οι γονείς συνήθως αναφέρούν ότι το παιδί:
1. Δυσκολεύεται στο ντύσιμο (κουμπιά, δέσιμο)
2. Δυσκολεύεται στο φαγητό (χειρισμός μαχαίρι – πιρούνι)
3. Πέφτει ξαφνικά ή προσκρούει σε αντικείμενα
4. Δεν έχει ζωντάνια, ξαπλώνει στο πάτωμα.
5. Είναι αργό στο ποδήλατο.
Εάν το παιδί πηγαίνει σχολείο, οι δάσκαλοι συμπληρώνουν:
1. Δεν κάθεται καλά στο θρανίο.
2. Δεν πιάνει καλά το μολύβι.
3. Δεν κατανοεί εύκολα, δυσκολεύεται στην αντίληψη εννοιών.
4. Έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση.
5. Δεν εμπλέκεται σε ομάδες με παιδιά της ίδιας ηλικίας.
Επιπλέον συχνά διαπιστώνουμε ότι το παιδί:
* * Δεν ολοκληρώνει τη δουλειά του, περιμένει βοήθεια.
* * Ίσως αντιγράφει από άλλα παιδιά.
* * Επιλέγει θέματα που ξέρει ότι τα καταφέρνει.
* * Ξεχνά συχνά την οδηγία (τι του ζητήθηκε να κάνει).
* * Συνήθως έχει ανώριμη συμπεριφορά.
* * Έχει συνήθως επίγνωση της αποτυχίας του, σε σχέση με τον εαυτό του και το σχολείο.
Η Δυσπραξία δεν είναι μια κατάσταση από την οποία απλά ξεφεύγει μεγαλώνοντας. Τα δυσπραξικά παιδιά γίνονται αργότερα δυσπραξικοί ενήλικες. Η αντιμετώπιση των δυσκολιών, αφού γίνει η διάγνωση, γίνεται μόνο από τους ειδικούς με κύρια ειδικότητα την Εργοθεραπεία και όταν χρειάζεται και Λογοθεραπεία, πάντα με τις κατάλληλες, εξειδικευμένες ασκήσεις.
Κατά τη διαγνωστική εκτίμηση ο εργοθεραπευτής οφείλει να εκτιμήσει τις εξής περιοχές.
1. Αδρή κινητικότητα: αδρές κινήσεις, πήδημα, τρέξιμο.
2. Λεπτή κινητικότητα: χρήση και των δυο χεριών, ωριμότητα λαβής, απτική διάκριση, ικανότητα εκτέλεσης μεμονωμένων κινήσεων με δύναμη κλπ.
3. Έλεγχος μολυβιού: ωριμότητα λαβής, θέση σώματος, φόρμα γραμμάτων, επιδεξιότητα κλπ.
4.
Σχέδιο αντιγραφής, ζωγράφισμα, γράψιμο.
(Ορισμένα παιδιά δυσκολεύονται περισσότερο στη ζωγραφική, άλλα στο γράψιμο, ανάλογα με την ιδιαιτερότητα της δυσκολίας τους. Και αυτό γιατί το ζωγράφισμα είναι πρωταρχική δεξιότητα χεριού – ματιού, ενώ το γράψιμο είναι μια κινητική δεξιότητα στην οποία μόνο τα μάτια κρίνουν την αλλαγή στο χώρο, στην κατεύθυνση).
5. Θέση, σωστή τοποθέτηση χεριών – ποδιών – κορμού στο κάθισμα.
6. Οπτικό – αντιληπτική ανάπτυξη: διαβάθμιση, ταξινόμηση, οπτικός εστιασμός, διάκριση, μνήμη κλπ.
7. Ανεξαρτησία σε δραστηριότητες καθημερινής ζωής: φαγητό, ντύσιμο.
8. Οργάνωση δραστηριοτήτων ελεύθερου χρόνου.
Οι πληροφορίες που συλλέγονται από το ιστορικό του παιδιού και τα αποτελέσματα της διαγνωστικής εκτίμησης επιτρέπουν στον εργοθεραπευτή το σχεδιασμό ενός προγράμματος αποκατάστασης των ιδιαίτερων δυσκολιών του παιδιού.
Η ηλικία έναρξης της θεραπείας αποτελεί σημαντικό παράγοντα μαζί με τον βαθμό των δυσκολιών για την αποτελεσματικότητα της παρέμβασης.
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε;
Η καθημερινότητα ενδέχεται να εμπεριέχει δύσκολες δραστηριότητες για τα παιδιά με δυσπραξία. Συχνά απλές και άμεσες στην εφαρμογή ιδέες επιφέρουν θετικά αποτελέσματα.
* Στην ένδυση:
*
- Τοποθετήστε τα ρούχα που θα φορέσει το παιδί σε επίπεδα (στρώματα) το ένα πάνω στο άλλο πάνω στο κρεβάτι με τη σειρά με την οποία θα τα φορέσει, έχοντας τα εσώρουχα πάνω πάνω, από κάτω τις κάλτσες, πιο κάτω το παντελόνι / φούστα, μετά τη μπλούζα κ.ο.κ.
- Αποφύγετε τα μπλουζάκι με κλειστό (στενό) λαιμό.
- Προτιμάτε τα παντελόνια που έχουν ελαστική μέση (λάστιχο). Είναι σκόπιμο να αγοράζετε ρούχα που έχουν εμφανή διάκριση μεταξύ του μέσα και του έξω, του μπρος και πίσω ώστε να είναι πιο εύκολη η αναγνώριση της σωστής πλευράς για να φορέσει το παιδί.
- Συχνά μπορεί να διαπιστώσετε ότι τα ρούχα που είναι ένα νούμερο μεγαλύτερα γίνονται πιο εύκολα "αποδεκτά" (ανεκτά από το παιδί). Τα στενά μπλουζάκια και παντελόνια συχνά πρέπει να αποφεύγονται.
* Στη σίτιση:
*
- Χρησιμοποιείτε καλαμάκι για τα ποτά.
- Μην υπερχειλίζετε τα ποτήρια όταν σερβίρετε στο παιδί.
* - Βάλτε μία νωπή πετσέτα κάτω από το πιάτο για να αποφύγετε την μετατόπισή του πάνω στο τραπέζι.
* - Εάν είναι δυνατό, καθίστε να φάτε στο πάτωμα.
* Στην οργάνωση των δραστηριοτήτων:
* - Διατηρήστε ένα καθημερινό πρόγραμμα (ρουτίνα) για αρκετές δραστηριότητες.
* - Τοποθετήστε αυτοκόλλητα χαρτάκια στο ύψος του ματιού του παιδιού σε πόρτες για να υπενθυμίζετε στο παιδί διάφορες δραστηριότητες.
* - Χρησιμοποιείτε διάφανα κουτιά, κασετίνες, τσάντες ώστε να φαίνονται τα περιεχόμενά τους.
* - Δένετε τα κλειδιά ή τα χρήματα που κουβαλά μαζί του το παιδί, με κάποια αλυσίδα ή κορδόνι πάνω στα ρούχα ή στη τσάντα του παιδιού.
Πηγή:
Dyspraxia Foundation UK (Οργανισμός για τη Δυσπραξία στην Αγγλία).
Τα συμπτώματα είναι εμφανή απ’ την πολύ πρώιμη ηλικία. Συνήθως τα παιδιά αυτά είναι ευερέθιστα από τη γέννα, δεν μπουσουλάνε πριν το περπάτημα, αποφεύγουν δραστηριότητες που απαιτούν επιδεξιότητα και βασίζονται στην καλή αντίληψη, έχουν δυσκολίες στα παζλ και στις ενσφηνώσεις.
Στο νηπιαγωγείο εντοπίζεται σαν το «διαφορετικό» από τα υπόλοιπα. Είναι το παιδί που «βαριέται», ή το «πολύ ατίθασο» παιδί. Δεν συμμετέχει και αποσύρεται απ’ τα παιχνίδια κίνησης γιατί έχει πολύ άστατη συμπεριφορά. Τα συχνά προβλήματα στο λόγο και την συγκέντρωση καθιστούν δύσκολη την επικοινωνία και την οργάνωση στον ίδιο βαθμό που τα καταφέρνουν οι συνομήλικοί τους. Οι δυσκολίες αυτές όμως στην φυσιολογική εξέλιξη προϋπάρχουν πριν ακόμη ενταχθεί το παιδί σε κάποιο προσχολικό περιβάλλον.
Στο σχολείο: καθώς μεγαλώνει και εξελίσσεται στην εκπαίδευση οι απαιτήσεις της γραφής μεγαλώνουν. Η γραφή είναι η βάση μεγάλου αριθμού εμποδίων και ματαίωσης για το δυσπραξικό παιδί. Τα γράμματά του δεν είναι καθαρά γραμμένα, και βγαίνουν έξω από τις γραμμές γιατί το δυσπραξικό παιδί έχει προβλήματα με την αντίληψη και την οπτική ακολουθία έτσι συνήθως εξελίσσεται σε δυσγραφία.
Η κίνηση από τις πρώτες μέρες τις ζωής, παίζει βασικό ρόλο στην αντίληψη των ορίων του ανθρώπινου σώματος και στον προσδιορισμό της σχέσης του με το φυσικό περιβάλλον. Συνιστά, επιπλέον, πολύτιμο μέσο για τη διερεύνηση του περιβάλλοντος, την οργάνωση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και την κατάκτηση νέων γνώσεων. Το παιδί κινείται και επαναλαμβάνει συστηματικά τις κινήσεις του, πειραματιζόμενο με τις ικανότητές του, τις οργανώνει περισσότερο λειτουργικά και επιτυγχάνει σταδιακά, όλο και πιο σύνθετες δραστηριότητες στην καθημερινότητά του, στο παιχνίδι, στο σχολείο.
Αδυναμίες στην ικανότητα σχεδιασμού, οργάνωσης και συντονισμού κινήσεων, εμπίπτουν στο πλαίσιο της δυσπραξίας, η συμπτωματολογία της οποίας αφορά δυσκολίες στις αδρές και λεπτές κινήσεις, ορισμένες φορές και στο λόγο. Η δυσπραξία είναι κινητική δυσλειτουργία περισσότερο συχνή από την απραξία, λιγότερο οξεία, ωστόσο.
Πράξις (praxis) είναι η ικανότητα με την οποία σκιαγραφούμε τον τρόπο που θα χρησιμοποιήσουμε τα χέρια και το σώμα μας σε θέματα δεξιοτήτων που απαιτούν το παιχνίδι, η χρήση μολυβιού η του πιρουνιού, οι κατασκευές και άλλες κινητικές δραστηριότητες.
Πιο συγκεκριμένα, η ικανότητα αυτή περιλαμβάνει:
* * Ιδεασμό (φορμάρισμα της ιδέας) και αντίληψη του στόχου («τι πρέπει να κάνω»).
* * κινητικό σχεδιασμό: οργάνωση και αλληλουχία των κινήσεων που εμπλέκονται στη συγκεκριμένη δραστηριότητα
* * εκτέλεση της σχεδιασμένης κίνησης σε αρμονική συνέχεια.
Το δυσπραξικό παιδί έχει δυσκολία σε δεξιότητες που απαιτούν ταχύτητα, ακρίβεια, συγχρονισμό, σχεδιασμό. Τέτοιου τύπου δυσκολίες γίνονται εμφανείς στην αυτοεξυπηρέτηση, το παιχνίδι και τις κοινωνικές συναλλαγές, ήδη από τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού.
Τα παιδιά που παραπέμπονται για Εργοθεραπεία με τη διάγνωση της δυσπραξίας έχουν συνήθως δυσκολίες σε μια ή περισσότερες απ’ τις περιοχές της λεπτής κινητικότητας, του οπτικοκινητικού συντονισμού, του συντονισμού ματιού – ποδιού, της μάθησης και αντίληψης, της ατομικής φροντίδας και της αδρής κινητικότητας.
Κάποια πιθανά στοιχεία εντοπισμού της δυσπραξίας στην ηλικία των 3-5 χρονών εμφανή και στους γονείς είναι:
* - μεγάλη υπερκινητικότητα όταν κάθεται ή δεν μπορεί να καθίσει ώρα
* - εμμένουσες διατροφικές δυσκολίες
* - κακή οπτική οργάνωση ( μη αίσθηση του κινδύνου)
* - δυσκολίες στον ύπνο
* - αποφυγή κατασκευαστικών παιχνιδιών (κύβοι, lego)
* - φτωχές δραστηριότητες λεπτής κίνησης (παζλ, μολύβι, ψαλίδι)
* - χαμηλό συμβολικό παιχνίδι
* - πιθανή καθυστέρηση στην εκπαίδευση τουαλέτας
* - αργή γλωσσική ανάπτυξη
Στο ιστορικό, οι γονείς συνήθως αναφέρούν ότι το παιδί:
1. Δυσκολεύεται στο ντύσιμο (κουμπιά, δέσιμο)
2. Δυσκολεύεται στο φαγητό (χειρισμός μαχαίρι – πιρούνι)
3. Πέφτει ξαφνικά ή προσκρούει σε αντικείμενα
4. Δεν έχει ζωντάνια, ξαπλώνει στο πάτωμα.
5. Είναι αργό στο ποδήλατο.
Εάν το παιδί πηγαίνει σχολείο, οι δάσκαλοι συμπληρώνουν:
1. Δεν κάθεται καλά στο θρανίο.
2. Δεν πιάνει καλά το μολύβι.
3. Δεν κατανοεί εύκολα, δυσκολεύεται στην αντίληψη εννοιών.
4. Έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση.
5. Δεν εμπλέκεται σε ομάδες με παιδιά της ίδιας ηλικίας.
Επιπλέον συχνά διαπιστώνουμε ότι το παιδί:
* * Δεν ολοκληρώνει τη δουλειά του, περιμένει βοήθεια.
* * Ίσως αντιγράφει από άλλα παιδιά.
* * Επιλέγει θέματα που ξέρει ότι τα καταφέρνει.
* * Ξεχνά συχνά την οδηγία (τι του ζητήθηκε να κάνει).
* * Συνήθως έχει ανώριμη συμπεριφορά.
* * Έχει συνήθως επίγνωση της αποτυχίας του, σε σχέση με τον εαυτό του και το σχολείο.
Η Δυσπραξία δεν είναι μια κατάσταση από την οποία απλά ξεφεύγει μεγαλώνοντας. Τα δυσπραξικά παιδιά γίνονται αργότερα δυσπραξικοί ενήλικες. Η αντιμετώπιση των δυσκολιών, αφού γίνει η διάγνωση, γίνεται μόνο από τους ειδικούς με κύρια ειδικότητα την Εργοθεραπεία και όταν χρειάζεται και Λογοθεραπεία, πάντα με τις κατάλληλες, εξειδικευμένες ασκήσεις.
Κατά τη διαγνωστική εκτίμηση ο εργοθεραπευτής οφείλει να εκτιμήσει τις εξής περιοχές.
1. Αδρή κινητικότητα: αδρές κινήσεις, πήδημα, τρέξιμο.
2. Λεπτή κινητικότητα: χρήση και των δυο χεριών, ωριμότητα λαβής, απτική διάκριση, ικανότητα εκτέλεσης μεμονωμένων κινήσεων με δύναμη κλπ.
3. Έλεγχος μολυβιού: ωριμότητα λαβής, θέση σώματος, φόρμα γραμμάτων, επιδεξιότητα κλπ.
4.
Σχέδιο αντιγραφής, ζωγράφισμα, γράψιμο.
(Ορισμένα παιδιά δυσκολεύονται περισσότερο στη ζωγραφική, άλλα στο γράψιμο, ανάλογα με την ιδιαιτερότητα της δυσκολίας τους. Και αυτό γιατί το ζωγράφισμα είναι πρωταρχική δεξιότητα χεριού – ματιού, ενώ το γράψιμο είναι μια κινητική δεξιότητα στην οποία μόνο τα μάτια κρίνουν την αλλαγή στο χώρο, στην κατεύθυνση).
5. Θέση, σωστή τοποθέτηση χεριών – ποδιών – κορμού στο κάθισμα.
6. Οπτικό – αντιληπτική ανάπτυξη: διαβάθμιση, ταξινόμηση, οπτικός εστιασμός, διάκριση, μνήμη κλπ.
7. Ανεξαρτησία σε δραστηριότητες καθημερινής ζωής: φαγητό, ντύσιμο.
8. Οργάνωση δραστηριοτήτων ελεύθερου χρόνου.
Οι πληροφορίες που συλλέγονται από το ιστορικό του παιδιού και τα αποτελέσματα της διαγνωστικής εκτίμησης επιτρέπουν στον εργοθεραπευτή το σχεδιασμό ενός προγράμματος αποκατάστασης των ιδιαίτερων δυσκολιών του παιδιού.
Η ηλικία έναρξης της θεραπείας αποτελεί σημαντικό παράγοντα μαζί με τον βαθμό των δυσκολιών για την αποτελεσματικότητα της παρέμβασης.
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε;
Η καθημερινότητα ενδέχεται να εμπεριέχει δύσκολες δραστηριότητες για τα παιδιά με δυσπραξία. Συχνά απλές και άμεσες στην εφαρμογή ιδέες επιφέρουν θετικά αποτελέσματα.
* Στην ένδυση:
*
- Τοποθετήστε τα ρούχα που θα φορέσει το παιδί σε επίπεδα (στρώματα) το ένα πάνω στο άλλο πάνω στο κρεβάτι με τη σειρά με την οποία θα τα φορέσει, έχοντας τα εσώρουχα πάνω πάνω, από κάτω τις κάλτσες, πιο κάτω το παντελόνι / φούστα, μετά τη μπλούζα κ.ο.κ.
- Αποφύγετε τα μπλουζάκι με κλειστό (στενό) λαιμό.
- Προτιμάτε τα παντελόνια που έχουν ελαστική μέση (λάστιχο). Είναι σκόπιμο να αγοράζετε ρούχα που έχουν εμφανή διάκριση μεταξύ του μέσα και του έξω, του μπρος και πίσω ώστε να είναι πιο εύκολη η αναγνώριση της σωστής πλευράς για να φορέσει το παιδί.
- Συχνά μπορεί να διαπιστώσετε ότι τα ρούχα που είναι ένα νούμερο μεγαλύτερα γίνονται πιο εύκολα "αποδεκτά" (ανεκτά από το παιδί). Τα στενά μπλουζάκια και παντελόνια συχνά πρέπει να αποφεύγονται.
* Στη σίτιση:
*
- Χρησιμοποιείτε καλαμάκι για τα ποτά.
- Μην υπερχειλίζετε τα ποτήρια όταν σερβίρετε στο παιδί.
* - Βάλτε μία νωπή πετσέτα κάτω από το πιάτο για να αποφύγετε την μετατόπισή του πάνω στο τραπέζι.
* - Εάν είναι δυνατό, καθίστε να φάτε στο πάτωμα.
* Στην οργάνωση των δραστηριοτήτων:
* - Διατηρήστε ένα καθημερινό πρόγραμμα (ρουτίνα) για αρκετές δραστηριότητες.
* - Τοποθετήστε αυτοκόλλητα χαρτάκια στο ύψος του ματιού του παιδιού σε πόρτες για να υπενθυμίζετε στο παιδί διάφορες δραστηριότητες.
* - Χρησιμοποιείτε διάφανα κουτιά, κασετίνες, τσάντες ώστε να φαίνονται τα περιεχόμενά τους.
* - Δένετε τα κλειδιά ή τα χρήματα που κουβαλά μαζί του το παιδί, με κάποια αλυσίδα ή κορδόνι πάνω στα ρούχα ή στη τσάντα του παιδιού.
Πηγή:
Dyspraxia Foundation UK (Οργανισμός για τη Δυσπραξία στην Αγγλία).
Γραφή πριν το σχολείο
Είναι θετικό για κάθε παιδί να έχει έρθει σε επαφή με τη διαδικασία της γραφής πριν ακόμα και από το νηπιαγωγείο. Και δεν εννοώ να μάθετε στο παιδί να γράφει λέξεις αλλά μπορείτε να κάνετε τα εξής:
* Αρχικά, από την ηλικία των 18 μηνών, γνωρίστε στο παιδί τα σύνεργα της γραφής. Δηλαδή μπορείτε να δώσετε χρωματιστά μολύβια και αρκετά μεγάλο χαρτί ώστε να επιτρέπεται η ελεύθερη κίνηση του χεριού. Γύρω στα 4 χρόνια, το παιδί μπορεί να πιάσει σωστά ένα μολύβι.
* Από 3 χρονών το παιδί συνήθως μπορεί να κάνει πολλές δραστηριότητες λεπτής κινητικότητας, όπως να δουλεύει με πλαστελίνη, να περνάει χάντρες σε κλωστή, να φτιάχνει παζλ. Τέτοιες δραστηριότητες αναπτύσσουν τη χειροτεχνική δεξιότητα και τους μύες των δαχτύλων.
* Οι προγραφικές ασκήσεις είναι πολύ ουσιαστικές. Ξεκινήστε μόλις το παιδί καταφέρει να πιάνει σωστά το μολύβι ή το μαρκαδόρο. Όσο το παιδί είναι μικρό, κάντε τις ασκήσεις σε έναν πίνακα. Από 5 χρονών περίπου, ξεκινήστε ασκήσεις σε χαρτί. Σχεδίαση οριζόντιων και κάθετων γραμμών, σχεδίαση κύκλου, τετραγώνου πάντα δεξιόστροφα, σχεδίαση κυμάτων, σχεδίαση κορυφών V V V και Λ Λ Λ, σχεδίαση ελατηρίων U U U, σχεδίαση τριγώνου, σχεδίαση σπιτιού. Υπάρχουν πολλά βιβλία με ασκήσεις προγραφής που μπορείτε να αγοράσετε, όπως επίσης και άπειρες ασκήσεις στο διαδίκτυο που μπορείτε να τυπώσετε (ψάξτε γράφοντας preschool activities, tracing, coloring pages ή κάτι παρόμοιο).
* Αρχικά, από την ηλικία των 18 μηνών, γνωρίστε στο παιδί τα σύνεργα της γραφής. Δηλαδή μπορείτε να δώσετε χρωματιστά μολύβια και αρκετά μεγάλο χαρτί ώστε να επιτρέπεται η ελεύθερη κίνηση του χεριού. Γύρω στα 4 χρόνια, το παιδί μπορεί να πιάσει σωστά ένα μολύβι.
* Από 3 χρονών το παιδί συνήθως μπορεί να κάνει πολλές δραστηριότητες λεπτής κινητικότητας, όπως να δουλεύει με πλαστελίνη, να περνάει χάντρες σε κλωστή, να φτιάχνει παζλ. Τέτοιες δραστηριότητες αναπτύσσουν τη χειροτεχνική δεξιότητα και τους μύες των δαχτύλων.
* Οι προγραφικές ασκήσεις είναι πολύ ουσιαστικές. Ξεκινήστε μόλις το παιδί καταφέρει να πιάνει σωστά το μολύβι ή το μαρκαδόρο. Όσο το παιδί είναι μικρό, κάντε τις ασκήσεις σε έναν πίνακα. Από 5 χρονών περίπου, ξεκινήστε ασκήσεις σε χαρτί. Σχεδίαση οριζόντιων και κάθετων γραμμών, σχεδίαση κύκλου, τετραγώνου πάντα δεξιόστροφα, σχεδίαση κυμάτων, σχεδίαση κορυφών V V V και Λ Λ Λ, σχεδίαση ελατηρίων U U U, σχεδίαση τριγώνου, σχεδίαση σπιτιού. Υπάρχουν πολλά βιβλία με ασκήσεις προγραφής που μπορείτε να αγοράσετε, όπως επίσης και άπειρες ασκήσεις στο διαδίκτυο που μπορείτε να τυπώσετε (ψάξτε γράφοντας preschool activities, tracing, coloring pages ή κάτι παρόμοιο).
Απλοί τρόποι εκμάθησης ορθογραφίας
Το κάθε παιδί μαθαίνει ορθογραφία με διαφορετικό τρόπο. Ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο που παρατηρείται είναι η δυσορθογραφία των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες. Το δύσκολο είναι ότι ενώ ξέρουν τον κανόνα, τον ξεχνούν όταν γράφουν! Γράφω μερικές ιδέες για το πως μπορεί να διδαχθεί η ορθογραφία και η γραμματική.
* Συστηματική και επαναμβανόμενη κατάρτιση των βασικών κανόνων. Αρχικά πρέπει να διδάξουμε καλά τους βασικότερους κανόνες και να βεβαιωθούμε ότι το παιδί τους έχει κατανοήσει αρκετά. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα πρέπει να κάνουμε επανάληψη των κανόνων.
* Οπτική παράσταση των κανόνων. Σχετίζουμε έναν κανόνα ορθογραφίας με εικόνες και διαφορετικά χρώματα.
* Μπορούμε στα σχολικά κείμενα να κάνουμε ομαδοποίηση των λέξεων. π.χ. Ζητάμε από το παιδί να βρουν όλα τα ρήματα σε -ιζω ή όλα τα θηλυκά ουσιαστικά και να τα γράψουν. Είναι μια καλή εξάσκηση στους κανόνες.
Το πιο σημαντικό είναι να μην αγχώνουμε τα παιδιά για τα ορθογραφικά λάθη, έτσι απογοητεύονται και πέφτει η αυτοεκτίμηση τους. Ας τα διορθώνουμε διακριτικά και με θετικό τρόπο.
Στα δευτερεύοντα μαθήματα να μην λαμβάνονται υπόψη τα ορθογραφικά λάθη και να μην επηρεάζουν το βαθμό.
Το να γράψει το παιδί π.χ. 10 φορές μια λέξη που έκανε λάθος...δεν βοηθά σε τίποτα!! Δεν μαθαίνει έτσι! Προτιμήστε τα οπτικά ερεθίσματα και τη συχνή επανάληψη.
* Συστηματική και επαναμβανόμενη κατάρτιση των βασικών κανόνων. Αρχικά πρέπει να διδάξουμε καλά τους βασικότερους κανόνες και να βεβαιωθούμε ότι το παιδί τους έχει κατανοήσει αρκετά. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα πρέπει να κάνουμε επανάληψη των κανόνων.
* Οπτική παράσταση των κανόνων. Σχετίζουμε έναν κανόνα ορθογραφίας με εικόνες και διαφορετικά χρώματα.
* Μπορούμε στα σχολικά κείμενα να κάνουμε ομαδοποίηση των λέξεων. π.χ. Ζητάμε από το παιδί να βρουν όλα τα ρήματα σε -ιζω ή όλα τα θηλυκά ουσιαστικά και να τα γράψουν. Είναι μια καλή εξάσκηση στους κανόνες.
Το πιο σημαντικό είναι να μην αγχώνουμε τα παιδιά για τα ορθογραφικά λάθη, έτσι απογοητεύονται και πέφτει η αυτοεκτίμηση τους. Ας τα διορθώνουμε διακριτικά και με θετικό τρόπο.
Στα δευτερεύοντα μαθήματα να μην λαμβάνονται υπόψη τα ορθογραφικά λάθη και να μην επηρεάζουν το βαθμό.
Το να γράψει το παιδί π.χ. 10 φορές μια λέξη που έκανε λάθος...δεν βοηθά σε τίποτα!! Δεν μαθαίνει έτσι! Προτιμήστε τα οπτικά ερεθίσματα και τη συχνή επανάληψη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)